W Danii udzielanie pożyczek przez akcjonariuszy jest skomplikowane ze względu na dwa różne akty prawne: przepisy podatkowe oraz ustawę o spółkach. Pożyczka akcjonariusza jest legalna tylko wtedy, gdy spełnione są określone formalności. Jeśli zostanie uznana za nielegalną, musi zostać niezwłocznie spłacona wraz z odsetkami. Jeśli pożyczka jest udzielana osobie fizycznej zamiast spółce, jest ona opodatkowana niezależnie od tego, czy jest legalna.
Od 1 stycznia 2021 roku w Danii nielegalne pożyczki udziałowców klasyfikowane jako pranie brudnych pieniędzy muszą zostać zgłoszone rządowi. Jeśli pożyczka jest winna spółce, płatności na jej rzecz nie będą opodatkowane. Jednak jeśli to akcjonariusz jest winien pieniądze spółce, wtedy pożyczka będzie traktowana jako taka i opodatkowana.
Aby uniknąć opodatkowania oddzielnych pożyczek, należy regularnie aktualizować księgowość spółki i unikać użycia nowych kont księgowych dla każdej nowej wpłaty na rzecz akcjonariusza. W przypadku wykrycia pożyczki akcjonariusza w czasie sporządzania rocznego raportu, należy ją usunąć i wyrównać z odsetkami inne kwoty lub ją spłacić. Według duńskich przepisów podatkowych pożyczka taka powinna być zarówno wykazana w rocznym raporcie, jak i opodatkowana.
Według duńskiej ustawy o spółkach, udziałowiec będzie opodatkowany od każdej pożyczki od spółki, niezależnie od tego, czy jest ona legalna czy nie. Przepisy podatkowe dotyczące pożyczek akcjonariuszy nie będą miały zastosowania, gdy to spółka jest tym akcjonariuszem, a zatem takie pożyczki nie zostaną opodatkowane. W przypadku, gdy akcjonariuszem jest osoba fizyczna, pożyczka będzie opodatkowana jako dywidenda lub wynagrodzenie. Należy unikać spłacania pożyczki udziałowca, nie zamieniając jej wcześniej na wynagrodzenie lub dywidendę, ponieważ pożyczka zostanie opodatkowana od przelanej kwoty, nawet jeśli saldo wynosi 0.
Jeśli udziałowiec chce opłacić wysoki podatek od pożyczki, będzie musiał uzyskać dodatkową dywidendę lub wynagrodzenie. W takim przypadku spółka powinna sprawdzić, czy ma rezerwy z zysków z poprzednich lat i czy może wypłacić dywidendy. Jeśli tak, to dywidenda brutto może zostać wypłacona na nadzwyczajnym lub zwyczajnym zgromadzeniu walnym spółki (w pierwszym okresie fiskalnym wypłata dywidendy nie jest możliwa). Aby wypłacona dywidenda nie została oddzielnie opodatkowana, musi ona dokładnie odnosić się do pierwotnego przeniesienia. Spółka musi zadeklarować dywidendę brutto oraz 27-procentowy podatek od dywidendy, natomiast udziałowiec będzie zobowiązany do zapłaty spółce, ze swojego osobistego konta, 27-procentowego podatku od dywidendy plus 10,05%, czyli 0,05% stopy banku krajowego plus 8% zalecanej stopy plus 2% procentowej kary. Spółka musi również zapłacić do SKAT-u podatek od dywidendy, który na Skattekontoen widnieje jako dług.
Według duńskiej ustawy o spółkach, jeśli udziałowiec otrzyma nielegalną pożyczkę od spółki, to można ją zamienić na wynagrodzenie brutto poprzez sporządzenie pisemnej umowy pomiędzy spółką a udziałowcem. Wynagrodzenie brutto zostanie przeliczone na sumę netto wg aktualnej wartości procentowej podatku dla udziałowców. Następnie, należy zadeklarować podatek dochodowy od osób fizycznych na e-Indkomst od skonwertowanej pożyczki na wynagrodzenie wraz z wynagrodzeniem brutto. Udziałowiec będzie zobowiązany do zapłacenia spółce z osobistego konta podatku dochodowego plus dodatkowo 10,05% odsetek.
W przypadku, gdy pożyczka zostanie wykryta w kolejnym roku, to księgowy będzie musiał uwzględnić ją w rocznym raporcie i naliczyć odsetki do końca roku. Jeśli pożyczka nie zostanie naprawiona do końca roku, to nadal będzie uznawana za pożyczkę, a odsetki zostaną naliczone od dnia otrzymania pożyczki do końca roku.
Jeśli udziałowiec nie ma wystarczających środków, aby spłacić podatek, można doliczyć dodatkową dywidendę bądź wynagrodzenie, które będą zawierały cały należny podatek. W przypadku braku takiej możliwości, należy zgłosić sprawę na policję. W rocznym raporcie należy uwzględnić informacje o pożyczce, odsetkach i warunkach spłaty.