Obecnie wyjazdy za granicę w celach zarobkowych są bardzo popularne, a częstym powodem takiej decyzji jest możliwość rozwoju oraz korzystne warunki finansowe. Dania jest jednym z najczęściej wybieranych krajów przez Polaków, którzy wyjeżdżają za granicę w celach zarobkowych.
Obywatele państw, które należą do Unii Europejskiej, mogą pracować w Danii bez konieczności posiadania wizy. Zgodnie z przepisami UE dotyczącymi przepływu pracowników i usług, każda osoba podejmująca pracę w Danii ma prawo do legalnej pracy i zamieszkania na jej terenie bez potrzeby posiadania pozwolenia na pracę i pobyt. Jednak wymagane jest potwierdzenie zameldowania, które można uzyskać od regionalnej administracji rządowej. Obywatele krajów członkowskich UE mogą przebywać w Danii maksymalnie przez 3 miesiące. Osoby, które poszukują pracy, mogą przebywać w tym kraju najdłużej przez 6 miesięcy, pod warunkiem, że będą w stanie samodzielnie się utrzymać.
TRADYCYJNE ZATRUDNIENIE PRACOWNIKA W FIRMIE A EOR, CZYLI “EMPLOYER OF RECORD”
Tradycyjne zatrudnienie pracownika w firmie
W Danii nie istnieje jednolity kodeks pracy, który regulowałby kwestie minimalnego wynagrodzenia czy relacji między pracownikami a pracodawcami. W związku z tym, kwestie te zostały uregulowane w umowie głównej między Duńską Konfederacją Pracodawców a Duńską Federacją Związków Zawodowych. Umowa ta reguluje kwestie takie jak czas pracy, wymiar urlopu, wynagrodzenie oraz wiek emerytalny. Według prawa duńskiego, obcokrajowcy zatrudnieni w Danii nie mogą otrzymywać wynagrodzenia niższego niż Duńczycy na tych samych stanowiskach.
Warunki umowy głównej są negocjowane raz na 4 lata, z wyjątkiem aspektu wynagrodzenia pracowników, które podlega negocjacjom co 2 lata. Związek Zawodowy w Danii reprezentuje około 85% osób czynnych zawodowo, co daje im silną pozycję.
Układy zbiorowe pracy są powszechne w wielu przedsiębiorstwach w danym sektorze i regulują wiele kwestii związanych z wynagrodzeniem za pracę, w zależności od rodzaju wykonywanej pracy. Układy te regulują również inne elementy wynagrodzenia, takie jak dodatki za pracę w godzinach nocnych, wynagrodzenie za chorobę czy dodatki emerytalne. Wysokość wynagrodzenia jest ustalana podczas negocjacji między pracodawcą a pracownikami, biorąc pod uwagę doświadczenie i umiejętności pracownika. W Danii najniższe stawki wynagrodzenia zaczynają się zwykle od 110 DKK za godzinę brutto. Przedsiębiorcy mogą uzyskać informacje na temat warunków płacy w danym sektorze kontaktując się z objętymi układami stronami rynku pracy.
Odgórnie ustalone są stawki:
• – dla kierowców, którzy wykonują przewozy kabotażowe i kombinowane. Ich minimalna stawka brutto za godzinę nie może być niższa niż 163 DKK za godzinę.
• – dla pracowników produkcji. Ich minimalna stawka brutto za godzinę nie może być niższa niż 127 DKK.
• Do składników wynagrodzenia w Danii zalicza się:
• Ustaloną stawkę minimalną – minimalne wynagrodzenie, którego pracodawca musi przestrzegać.
• Akordowe i premiowe systemy płac oraz wynagrodzenie uzależnione od efektów – sposób ustalania wynagrodzenia zależny od wyników pracy.
• Wynagrodzenie oparte na porozumieniach dotyczących wynagrodzeń minimalnych oraz umowach lokalnych, osobistych wynagrodzeniach za pracę oraz dodatku osobistym – różne elementy wynagrodzenia w zależności od umowy.
• Wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy – wypłata za czas wolny od pracy.
• Wynagrodzenie za dni urlopu ustalone na mocy porozumień zbiorowych – dodatkowa wypłata za dni wolne ustalone w umowie zbiorowej.
• Wynagrodzenie za dni ustawowo wolne od pracy – dodatkowe wynagrodzenie za dni ustawowo wolne od pracy, takie jak święta.
• Wynagrodzenie za nadgodziny – wypłata za godziny pracy ponad wymiar czasu pracy.
• Składkę na zakładowy system emerytalno-rentowy – składki na system emerytalny pracowników.
• Składki na konto wynagrodzeń (szczególne oszczędności) – składki na specjalne konto związane z wynagrodzeniem pracowników.
• Dodatki stałe dla wszystkich pracowników najemnych – stałe dodatki w wynagrodzeniu dla wszystkich pracowników.
• Dodatek za pracę w systemie zmianowym – dodatkowe wynagrodzenie za pracę w systemie zmianowym.
• Dodatek za pracę w godzinach wieczornych, nocnych oraz w weekend – dodatkowe wynagrodzenie za pracę w godzinach wieczornych, nocnych i w weekend.
• Dodatek za przesunięte godziny pracy – dodatkowe wynagrodzenie za przesunięcie godzin pracy.
• Dodatek za pracę poza przedsiębiorstwem oraz podróże służbowe, w którym ujęty jest dodatek socjalny – dodatkowe wynagrodzenie za pracę poza przedsiębiorstwem oraz za podróże służbowe.
• Wynagrodzenie za pierwszy dzień choroby dziecka – wypłata za czas nieobecności w pracy z powodu choroby dziecka.
• Dodatkowe wynagrodzenie za urlop macierzyński – dodatkowe wynagrodzenie z tytułu urlopu macierzyńskiego.
• Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek chorób, których nie obejmuje zasiłek chorobowy – wypłata za czas niezdolności do pracy z powodu chorób, które nie są objęte zasiłkiem chorobowym.
Umowa o pracę stanowi dla pracownika pewne zabezpieczenie przed różnymi sytuacjami, dlatego już od pierwszego dnia pracy warto dopilnować jej aspektu. W przypadku umowy o pracę na czas określony, konieczne jest sporządzenie jej w formie pisemnej, ponieważ w przeciwnym wypadku trudno będzie udowodnić warunki, na jakich została zawarta. Duńskie prawo nie określa, na jaki okres czasu można zawierać umowy o pracę na czas określony, ani też sposobu ich przedłużania. W sytuacji, gdy czas trwania stosunku pracy przekracza jeden miesiąc oraz 8 godzin tygodniowo, pracodawca ma obowiązek przedstawić pracownikowi warunki pracy.
Nie należy podpisywać umów o pracę, jeśli są one niezrozumiałe, dlatego warto skorzystać z pomocy tłumacza, gdy nie zna się języka, w jakim dokument został napisany. Przed podpisaniem umowy, warto zweryfikować jej warunki z przedstawicielem związku zawodowego.
Pracodawca ma obowiązek wypłaty ustalonego wynagrodzenia oraz zapewnienia pracownikom odpowiednich przerw. W Danii przysługuje pracownikom minimum 5 tygodniowego płatnego urlopu wypoczynkowego w ciągu roku, czyli 30 dni roboczych wraz z sobotami. Urlopy i dni wolne od pracy uzgadnia się z pracodawcą i warto konsultować takie uzgodnienia z przedstawicielem związku zawodowego. W miesiącach od 1 maja do 30 września pracownik ma obowiązek wykorzystania 18 dni nieprzerwanego urlopu, a w przypadku nieprzepracowania całego roku kalendarzowego, wymiar urlopu wynosi około 2,08 dnia za każdy przepracowany miesiąc.
Pracodawca w Danii ma obowiązek zapewnienia pracownikom bezpieczeństwa pracy, a także zapoznania ich z przepisami BHP w języku, który jest dla nich zrozumiały. Do jego obowiązków należy również zapewnienie wszelkich niezbędnych środków BHP, takich jak odzież ochronna, środki czystości czy inny sprzęt w zależności od branży. W Danii za nielegalną pracę grozi kara grzywny lub pozbawienia wolności, zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy.
Staż w Danii
Programy stażowe w Danii finansuje państwo. Czas trwania stażu wynosi od 6 do 18 miesięcy. Aby dostać się na staż, trzeba spełnić następujące warunki:
• – wiek między 18 a 35 lat
• – posiadanie odpowiedniego dyplomu, otrzymanego nie później niż 18 miesięcy przed zatrudnieniem
• – często wymagana jest znajomość języka duńskiego, niemieckiego, szwedzkiego, norweskiego lub angielskiego.
W tekście porusza się kwestię sytuacji, gdy stażysta nie otrzymuje wynagrodzenia, a wnioskodawca musi przedstawić swoją zdolność finansową. W przypadku, gdy stażysta nie otrzymuje wynagrodzenia, wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia swojej zdolności finansowej. Po zakończeniu stażu, większość stażystów pozostaje w przedsiębiorstwie, w którym zdobywali doświadczenie.
Związek Zawodowy Spożywców NNF
Zrzesza on około 30 000 członków z małych i dużych firm i jego zadaniem jest zapewnienie bezpiecznych warunków pracy oraz godziwego wynagrodzenia dla swoich członków. Związek Zawodowy NNF traktuje równo wszystkich swoich członków, niezależnie od ich pochodzenia.
Do Związku Zawodowego Spożywców NNF mogą przystąpić pracownicy z branży spożywczej, w tym piekarni, przemysłu mięsnego, zakładów mleczarskich, produkcji słodyczy oraz przemysłu tytoniowego. W większości firm członkowie wybierają męża zaufania, którego zadaniem jest zapewnienie, że każdy pracownik otrzymuje to, co mu przysługuje. Mąż zaufania wraz ze Związkiem Zawodowym NNF pomagają swoim członkom w kwestiach dotyczących warunków pracy, wynagrodzenia, dokształcania czy emerytury. Członkowie, którzy słabo znają język duński i nie chcą zostać oszukani przez pracodawcę, mogą liczyć na pomoc ze strony Związku przy podpisywaniu umowy o pracę.
W przypadku, gdy pracodawca nie stosuje się do ustaleń układu zbiorowego, Związek może podać go do sądu, aby członkowie mogli otrzymać wypłatę zaległego wynagrodzenia lub odszkodowania. Pracownicy oddelegowani za granicę, którzy są objęci układem zbiorowym, mogą od października 2016 roku skorzystać z pomocy Funduszu Rynku Pracy w określonych przypadkach, jeśli pracodawca nie uznaje ich roszczeń.
Niskie koszty pracy przyciągają inwestorów i sprzyjają tworzeniu się nowych miejsc pracy, a kraj, w którym koszty zatrudnienia nie są wysokie, stanowi konkurencję dla innych państw, w których koszty te są wyższe. Dla pracowników ważna jest jednak nie tylko wysokość kwoty ich wynagrodzenia, ale również łączne koszty pracy. Wysokie koszty zatrudnienia niekorzystnie wpływają nie tylko na pracowników, ale też na państwo.
Koszty pracy w Danii należą do najwyższych w Europie, ale warto zauważyć, że dzięki podatkom odprowadzanym przez pracowników, finansowana jest darmowa edukacja, darmowe biblioteki, opieka zdrowotna oraz wsparcie socjalne.
EOR (Employee of Record)
Aby prowadzić działalność gospodarczą na duńskim rynku, trzeba posiadać wiedzę dotyczącą przepisów lokalnych, regionalnych i globalnych. Należy też liczyć się z wysokimi kosztami, ryzykiem biznesowym, dużym poziomem odpowiedzialności oraz koniecznością czujności. Na szczęście istnieje narzędzie, jakim jest EOR (Employee of Record), które pozwala na zarządzanie kadrami w innym kraju, gdzie organizacja zewnętrzna podejmuje się profesjonalnej opieki nad pracownikami, co oznacza, że przedsiębiorcy nie muszą zajmować się tym sami. Dzięki temu rozwiązaniu, przedsiębiorcy mogą skupić się na zarządzaniu firmą z dowolnego miejsca na świecie, a EOR zajmuje się prowadzeniem spraw kadrowo-płacowych w innym kraju. Jest to bardzo korzystne pod względem finansowym, strategicznym i operacyjnym, gdyż pozwala na zaoszczędzenie czasu, obniżenie kosztów i nie wymaga tworzenia nowych struktur.
Uniqorm to przykład firmy, która od wielu lat świadczy usługi EOR, zapewniając swoim klientom fachową wiedzę i doświadczenie, a także międzynarodową infrastrukturę. Dzięki temu firma jest w stanie realizować zlecenia zgodnie z wymaganiami i regulacjami prawnymi związanymi z zatrudnianiem pracowników, płacami i imigracją. Na stronie internetowej https://uniqorm.com/pl można znaleźć więcej informacji na ten temat.
Korzystanie z usług EOR pozwala na swobodny rozwój firmy, a jednocześnie umożliwia pozostawienie kwestii kadrowo-płacowych w rękach ekspertów. Dzięki takiemu modelowi zatrudnienia można zyskać więcej czasu, obniżyć koszty, zachować pełną kontrolę nad procesami biznesowymi oraz zmniejszyć ryzyko biznesowe.
EOR pomaga przedsiębiorcom:
• zapewnić pracownikom m. in. wypłatę w koronach duńskich oraz świadczenia pracownicze, obejmujące np. ubezpieczenie emerytalne czy opiekę medyczną.
• ograniczyć ryzyko biznesowe.
Typowy proces współpracy z firmą świadczącą usługi EOR zazwyczaj przebiega w następujący sposób: przedsiębiorca przekazuje informacje o pracowniku, wskazując okres jego zatrudnienia oraz stawkę wynagrodzenia, a pracownicy firmy EOR zajmują się dopełnieniem wszystkich formalności, takich jak uzyskanie numeru identyfikacyjnego, rejestracja czy wizyta w urzędzie. Na koniec każdego miesiąca przedsiębiorca przekazuje informacje o ilości przepracowanych godzin przez pracownika, a następnie firma EOR wystawia fakturę na kwotę pensji pracownika w walucie PLN po kursie NBP. Po zaksięgowaniu transakcji, pracownik w Danii otrzymuje wynagrodzenie. Dzięki temu przedsiębiorca nie musi zajmować się żadnymi formalnościami związanymi z zatrudnieniem pracownika i może skupić się na prowadzeniu swojego biznesu.
FORMALNOŚCI ZWIĄZANE Z WYJAZDEM ORAZ ROZPOCZĘCIEM PRACY W DANII
Przy wyjeździe do Danii należy pamiętać o zabraniu ze sobą ważnego dokumentu tożsamości, czyli dowodu osobistego, który jest ważny we wszystkich krajach UE, również w Danii. W przypadku jakichkolwiek trudności lub nieprzewidzianych sytuacji, pomocną może okazać się polska ambasada.
Ze względu na barierę językową, wielu polskich pracowników wyjeżdżających do Danii podejmuje pracę fizyczną, dlatego warto nauczyć się podstawowych słów i zwrotów w języku duńskim lub angielskim. Duńczycy posługują się zazwyczaj angielskim oraz niemieckim, ale znajomość języka duńskiego może być korzystna dla dalszego rozwoju zawodowego.
Im wyższe kwalifikacje posiada pracownik, tym lepsze warunki płacowe może wynegocjować. Planując wyjazd do Danii, warto korzystać z różnych kursów i szkoleń, które pomogą zdobyć potrzebne kwalifikacje. Duńska kultura cenioną jest fachowców, więc warto zainwestować w rozwój zawodowy.
Gdzie można znaleźć informacje dotyczące wyjazdu, pobytu oraz pracy w Danii?
Informacje dotyczące wyjazdu, pobytu oraz pracy w Danii dostępne są:
• polskiej Ambasady w Kopenhadze,
• duńskich stronach Ministerstwa Zatrudnienia,
• duńskich stronach Urzędu do spraw Cudzoziemców,
• duńskich stronach Inspekcji Pracy,
• duńskich stronach Agencji do spraw Rynku Pracy,
• stronie Zrzeszenia Związków Zawodowych 3F.
Aby uzyskać przydatne informacje dla obcokrajowców, którzy planują przeprowadzkę do Danii, można skorzystać z różnych źródeł, w tym z internetowych przewodników, które są dostępne w wielu językach, w tym w polskiej wersji. Duński Urząd Imigracyjny oraz Ambasada Danii w Warszawie również udostępniają szczegółowe informacje na temat przeprowadzki do Danii, co może być bardzo pomocne dla osób poszukujących pracy w tym kraju.
Na tych stronach można znaleźć wiele przydatnych informacji dla obcokrajowców poszukujących pracy w Danii.
Jak szukać pracy w Danii?
Pracy w Danii można szukać:
• agencje pośrednictwa pracy, jednak warto korzystać tylko z usług renomowanych i godnych zaufania pośredników, aby uniknąć oszustw,
• Publiczne Służby Zatrudnienia w Danii, które oferują bezpieczny i łatwy dostęp do ofert pracy oraz wsparcie w procesie rekrutacji, w tym kursy i szkolenia zawodowe,
• strona internetowa Duńskiego Centrum Zatrudnienia,
• portale z ofertami pracy, takie jak: www.jobnet.dk, www.jobzonen.dk (największy portal z ofertami pracy w Danii), www.workinfo.dk, www.workindenmark.dk, www.eures.dk, www.studiejobs.dk, www.job-guide.dk, www.dk-jobs.dk, www.copcap.com,
• Job-shops i Job-boxes, które znajdują się w różnych miejscach, takich jak urzędy, poczty i biblioteki, gdzie można przeglądać oferty pracy,
• strony internetowe firm,
• znajomi, którzy już pracują lub pracowali w Danii i mogą pomóc w znalezieniu pracy.
Pracownik delegowany z Polski do pracy w Danii
Wielu pracowników z Polski jest obecnie delegowanych do pracy w innych krajach Unii Europejskiej. Aby potwierdzić, że podlegają oni systemowi zabezpieczenia społecznego w Polsce, wydaje się dla nich tzw. zaświadczenie A1. Dokument ten potwierdza, że pracownik delegowany za granicę podlega ubezpieczeniom w polskim Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Dzięki temu pracownicy delegowani mogą wykonywać swoją pracę w krajach UE bez konieczności stosowania różnych ustawodawstw w sposób naprzemienny.
Zgodnie z europejskim prawem dotyczącym zabezpieczeń społecznych, należy stosować jedno ustawodawstwo właściwe dla danej osoby i zgodne z miejscem wykonywanej działalności zawodowej. Jednak w niektórych przypadkach można zastosować inne kryteria, co pozwala na pewną elastyczność w rozumieniu zasad zabezpieczeń społecznych.
Ubiegając się o uzyskanie zaświadczenia A1, pracownik delegowany z Polski musi spełnić następujące wymogi:
• Pracownik musi wykonywać pracę za granicą w imieniu przedsiębiorstwa, które go deleguje.
• Przedsiębiorstwo delegujące pracownika musi prowadzić działalność w Polsce lub co najmniej jej znaczną część.
• Okres delegowania pracownika nie może przekraczać 24 miesięcy.
• Pracownik nie może być delegowany w celu zastąpienia innej delegowanej osoby.
• Pracownik zatrudniony w celu delegacji musi przed rozpoczęciem pracy podlegać ustawodawstwu państwa Unii Europejskiej, w którym znajduje się siedziba jego pracodawcy.
W sytuacji, gdy delegowany pracownik ma wykonywać pracę w więcej niż jednym kraju, może podlegać ustawodawstwu miejsca zamieszkania bądź siedziby pracodawcy. Pracownik wykonujący pracę w kilku krajach UE podlega ustawodawstwu tego kraju, w którym znajduje się jego miejsce zamieszkania, jeżeli wykonuje w nim znaczną część swojej pracy. Jeśli zaś nie wykonuje znacznej części swojej pracy w kraju, będącym miejscem jego zamieszkania, podlega ustawodawstwu państwa, w którym:
• Jeśli pracownik zatrudniony jest przez jednego pracodawcę lub co najmniej dwóch pracodawców mających siedzibę w tym samym państwie członkowskim, to ustawodawstwo właściwe to to, w którym ma siedzibę lub miejsce wykonywania działalności pracodawca.
• Jeśli pracownik zatrudniony jest przez dwóch lub więcej pracodawców, których siedziba znajduje się w dwóch państwach członkowskich, z których jedno jest państwem członkowskim zamieszkałym przez pracownika, to ustawodawstwo właściwe to to, w którym ma siedzibę pracodawca, innym niż kraj UE zamieszkały przez pracownika.
• Jeśli pracownik zatrudniony jest przez dwóch lub więcej pracodawców, których siedziba znajduje się w dwóch państwach członkowskich innych niż kraj UE będący miejscem zamieszkania pracownika, to ustawodawstwo właściwe to to, w którym ma siedzibę pracodawca, którego siedziba znajduje się w państwie członkowskim, w którym pracownik jest zameldowany.
• Jeśli pracownik wykonuje pracę w dwóch lub więcej krajach UE, to zwraca się w pierwszej kolejności do instytucji ubezpieczeniowej w państwie, w którym mieszka.
Zaświadczenie A1 jest dokumentem potwierdzającym, że pracownik podlega ubezpieczeniu społecznemu w kraju, który go zatrudnia. Może zostać wycofane tylko przez instytucję, która je wydała, na przykład Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Polsce. Istnieją dwa sposoby wycofania zaświadczenia A1: gdy dokumenty złożone przez pracownika nie odpowiadają stanowi faktycznemu lub gdy okoliczności stanowiące podstawę do wydania zaświadczenia A1 ulegną zmianie. Pracownik powinien otrzymać dokumenty dotyczące zatrudnienia przed wyjazdem do pracy w innym kraju, jeśli czas trwania tej pracy przekracza 1 miesiąc. Oprócz informacji zawartych w tych dokumentach, pracownik powinien zostać poinformowany o:
• Pracownik powinien zostać poinformowany o czasie trwania pracy, czyli na jak długo będzie zatrudniony w innym kraju.
• Powinien dowiedzieć się, w jakiej walucie będzie otrzymywał wynagrodzenie.
• Pracodawca powinien sporządzić zaświadczenia dotyczące stanowiska pracy, które powinien otrzymać pracownik.
• Pracownik powinien zostać poinformowany o świadczeniach pieniężnych, związanych z pobytem w innym państwie.
• Pracownik powinien poznać warunki powrotu do swojego kraju, aby wiedział, co go czeka po zakończeniu delegacji.
Rejestracja pobytu w Danii
W przypadku, gdy pobyt w Danii przekracza 3 miesiące, konieczne jest uzyskanie świadectwa rejestracji, które uprawnia do dalszego funkcjonowania na terenie kraju. Informacje na temat rejestracji są dostępne w języku polskim na stronie internetowej www.statsforvaltning.dk. Rejestrację można dokonać w duńskim urzędzie administracyjnym (Statsforvaltning), w duńskiej ambasadzie w Polsce lub za pośrednictwem poczty. Aby uzyskać zaświadczenie, należy spełnić określone warunki, które można znaleźć na stronie duńskiej administracji. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu jest ważne, pod warunkiem, że spełnione są określone wymagania. Po 5 latach nieprzerwanego pobytu na terenie Danii można starać się o kartę pobytu na czas nieokreślony.
Numer CPR
Aby otrzymać numer identyfikacji podatkowej CPR (Central Person Register), należy najpierw posiadać zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu. Numer CPR jest wydawany przez biuro obsługi obywateli (Folkeregistret) w lokalnych urzędach gmin oraz Biura Obsługi Obcokrajowców, które działają w Kopenhadze, Aalborgu, Odense oraz w Aarhus. W celu uzyskania numeru CPR, należy przedstawić kilka dokumentów, w tym dowód tożsamości, umowę o pracę oraz potwierdzenie miejsca zamieszkania (np. umowę najmu).
Karta płatnika podatków/Zaliczkowa deklaracja podatkowa (forskudsopgørelse)
Zgodnie z wymaganiami, niezależnie od długości pobytu, potrzebna jest karta płatnika podatków. Aby wypełnić i złożyć takie podanie, można skorzystać z formularza 04.063 lub złożyć je w formie elektronicznej. W celu złożenia podania, wymagane są następujące dokumenty w formie kserokopii:
• dowód osobisty lub paszport
• Akt małżeństwa w przypadku pozostawania w związku małżeńskim. Rezydenci w Szwecji powinni przedstawić certyfikat rodzinny.
• osoby spoza krajów członkowskich Unii Europejskiej, Islandii, Lichtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii muszą przedstawić pozwolenie na pracę
• podpisaną przez pracodawcę umowę o pracę.
Zgodnie z danymi, pracownik zatrudniony w Danii musi zadeklarować swoje dochody i płacić podatek od swojego dochodu. Aby to zrobić, pracownik powinien wypełnić zaliczkową deklarację podatkową, która zawiera informacje o przewidywanych dochodach, odliczeniach od podatku, kwotach wolnych od podatku i stawkach podatkowych. Przy zmianie sytuacji, pracownik powinien zmienić swoją deklarację podatkową. Pracodawca pobiera kartę podatkową pracownika, a podatek jest automatycznie potrącany.
Założenie konta bankowego oraz jego rejestracja w systemie NemKonto
Osoby wyjeżdżające do Danii mogą załatwić część formalności przed wyjazdem, korzystając z usług internetowych. Możliwe jest między innymi założenie konta w duńskim banku, na który będzie wpłacane wynagrodzenie za pracę. Jedną z opcji jest założenie konta w Wise, który umożliwia wymianę waluty po średnim rynkowym kursie. Aby otrzymywać wynagrodzenie na konto, konieczne jest zarejestrowanie konta w systemie NemKonto. Można zarejestrować konto bankowe w Danii lub zagranicznym banku. Jeśli chce się założyć duńskie konto bankowe, należy skontaktować się z bankiem, który założy konto i zarejestruje je w systemie NemKonto. Więcej informacji na temat rejestracji konta bankowego można znaleźć na stronie internetowej www.nemkonto.dk.
NemID/MitID
Warto założyć sobie również NemID/MitID. Jest to elektroniczny podpis, dzięki któremu można uzyskać dostęp do wirtualnej Danii. Służy on także do logowania się na oficjalnych stronach rządowych oraz w duńskich bankach internetowych. NemID można założyć w Borgerservice – lokalnym biurze obsługi mieszkańców. Przy jego zakładaniu należy przedstawić dowód osobisty bądź paszport. Można również przyjść z osobą, która będzie mogła potwierdzić tożsamość.
Zawody poszukiwane przez duńskich pracodawców
Do zawodów, których poszukują duńscy pracodawcy, należą:
• lekarze
• pielęgniarki
• sanitariusze
• ratownicy
• opiekunowie osób starszych
• funkcjonariusze opieki społecznej
• specjaliści IT
• inżynierowie
• operatorzy maszyn
• zawody z branży hotelarskiej
• zawody z branży gastronomicznej
• zawody z branży handlowej
• zawody z branży transportowej
• zawody z branży budownictwa
• pracownicy do prac sezonowych.
Warto zdecydować się na utworzenie NemID/MitID, co jest elektronicznym podpisem, który umożliwia dostęp do wirtualnej Danii, logowanie się na oficjalnych stronach rządowych oraz do duńskich banków internetowych. Aby go założyć, należy udać się do Borgerservice, lokalnego biura obsługi mieszkańców. Aby to zrobić, należy przedstawić dowód osobisty lub paszport. Można również przyjść z osobą, która potwierdzi tożsamość.
Duńskie Centrum Oceny Zagranicznych Kwalifikacji – CVUU
Instytut ds. Uznawalności Kwalifikacji i Dyplomów to instytucja, która dokonuje oceny wykształcenia w kontekście duńskiego rynku pracy oraz systemu edukacji, a następnie wydaje opinię. Czas trwania
procedury wynosi około miesiąc, jednak może wydłużyć się do trzech miesięcy w przypadku potrzeby dodatkowych ekspertyz. Aby skorzystać z tej usługi, osoby zainteresowane mogą przesłać dokumenty związane z wykształceniem oraz kwalifikacjami, które zostały uzyskane poza Danią.
Ze względu na to, że językiem urzędowym w Danii jest język duński, warto mieć dokumenty w duńskiej wersji językowej. Osoby spoza Danii mogą skorzystać z możliwości nauki języka duńskiego, którą oferują magistraty w tym kraju. Nauka odbywa się w systemie dziennym lub wieczorowym, a zajęcia obejmujące 18 godzin tygodniowo mogą być nieodpłatne. Warunkiem skorzystania z nich jest posiadanie numeru CPR.
Dla uzyskania numeru CPR należy najpierw uzyskać zaświadczenie zarejestrowania pobytu. Numer CPR jest wydawany przez biuro obsługi obywateli w lokalnych urzędach gmin oraz Biura Obsługi Obcokrajowców. Aby uzyskać numer CPR, należy przedstawić dowód tożsamości, umowę o pracę oraz potwierdzenie miejsca zamieszkania.
Aby otrzymać wynagrodzenie na konto, musi ono być zarejestrowane w systemie NemKonto. Konto może być zarejestrowane w formie duńskiego lub zagranicznego konta bankowego. Aby założyć konto bankowe w Danii, można skontaktować się z duńskim bankiem, który założy konto i zarejestruje je w systemie NemKonto. Aby uzyskać dostęp do wirtualnej Danii, warto założyć elektroniczny podpis NemID/MitID, który można założyć w lokalnym biurze obsługi mieszkańców Borgerservice, przedstawiając dowód osobisty lub paszport.
Dla Polaków poszukujących pracy w Danii została utworzona infolinia +45 7222 3399. Istnieje również strona internetowa www.seasonalwork.dk dla osób, które chciałyby podjąć pracę sezonową.
Członkowie rodzin mogą towarzyszyć osobom poszukującym pracy w Danii po przedstawieniu następujących dokumentów:
• aktu ślubu
• aktu urodzenia
• dokumentu, który będzie stanowił potwierdzenie pokrewieństwa.
CZAS PRACY I ZAROBKI W DANII
Dania to kraj europejski o wysokich zarobkach i niskich różnicach między średnimi i najniższymi zarobkami w porównaniu z innymi krajami UE. W Danii czas pracy i wysokość płacy są regulowane przez układy zbiorowe lub umowy indywidualne między pracodawcami a pracownikami. Przedsiębiorstwa zagraniczne, które delegują pracowników do pracy w Danii, nie muszą przestrzegać tych układów.
Czas pracy w Danii
Dania pozwala na zachowanie równowagi między pracą a życiem rodzinym, co objawia się w tygodniowym wymiarze pracy wynoszącym 37 godzin, który jest akceptowany przez wiele sektorów, nieobjętych porozumieniami zbiorowymi.
Czas pracy w Danii nie jest uregulowany przepisami prawa, ale pracownicy powinni zwrócić uwagę na warunki umowy o pracę, takie jak system pracy, nadgodziny i dni wolne od pracy. Zwykle średni tygodniowy czas pracy w Danii wynosi około 6-6,5 godzin dziennie, ale układy zbiorowe pozwalają na jego wydłużenie do 50 godzin tygodniowo. Podczas dziennego czasu pracy pracownik ma prawo do przerwy na posiłek i odpoczynek w wymiarze od 30 do 60 minut.
Pracownikom przysługuje dodatkowa premia za przekroczenie 37 godzin pracy w tygodniu oraz dodatek do wynagrodzenia za pracę w godzinach wieczornych lub nocnych, w dni ustawowo wolne od pracy lub w nadgodzinach. Pracownicy, którzy pracują w systemie zmianowym, mogą otrzymać dodatkowe 2 godziny urlopu za 37 godzin pracy w tygodniu, w zależności od zawartej z pracodawcą umowy.
Pracownicy umysłowi mogą uzyskać zwrot niezbędnych kosztów związanych z podróżą lub pobytem poza domem, a pracodawcy mają obowiązek częściowego pokrycia tych kosztów z góry.
Możliwość odstąpienia od powyższych zasad jest możliwa w sektorze rolnictwa, hodowli zwierząt i roślin, a także w sektorze opieki nad osobami.
Powyższe zasady nie dotyczą:
• Praca wykonywana w prywatnym gospodarstwie domowym pracodawcy,
• Niektóre rodzaje prac w transporcie drogowym,
• Prace wyładunkowe i załadunkowe, które są regulowane przez odrębne przepisy,
• Zatrudnienie osób poniżej 18 roku życia, którzy podlegają specjalnym zasadom na rynku pracy. Pracodawcy, którzy zatrudniają takie osoby, muszą zwracać uwagę na ich wiek, stan zdrowia, rozwój oraz możliwość pogodzenia pracy z obowiązkową edukacją. Czas pracy osób niepełnoletnich nie może przekraczać 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo, a osoby w wieku między 13 a 15 lat nie mogą pracować dłużej niż 2 godziny dziennie w dniach, w których mają zajęcia w szkole, i 7 godzin w pozostałe dni.
Płace w Danii
W Danii pracownicy fizyczni bez specjalistycznego wykształcenia lub kwalifikacji zarabiają średnio od 20 000 do 30 000 koron duńskich netto (około 10 000 zł). Osoby zatrudnione na stanowiskach związanych z budownictwem, branżą wykończeniową, transportem lub w fabrykach otrzymują wynagrodzenie w tej wysokości. Natomiast pracownicy umysłowi z odpowiednim wykształceniem i kwalifikacjami mogą zarabiać od 2 do 3 razy więcej niż pracownicy fizyczni.
W Danii istnieje duże zapotrzebowanie na wykwalifikowanych specjalistów i fachowców, co sprawia, że nawet osoby nie znające języka duńskiego mają szansę na zatrudnienie. Firmy podnoszą stawki wynagrodzeń, aby przyciągnąć i zatrzymać pracowników, a w 2019 roku najniższa stawka godzinowa wynosiła 110 DKK. Osoby, które nie posiadają specjalistycznych kwalifikacji ani nie znają języka duńskiego, otrzymują takie wynagrodzenie.
W Kopenhadze w 2019 roku średnie miesięczne wynagrodzenie wynosiło 20 000 DKK, a sprzątaczki otrzymywały około 15 000 DKK. Kierowcy otrzymywali około 40 000 DKK, a najwyższe wynagrodzenia miały lekarze, których zarobki wynosiły 70 000 DKK. Prawnicy i programiści zarabiali niewiele mniej.
Każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę ma prawo do jednorocznej negocjacji płacowej, którą zazwyczaj przeprowadza mąż zaufania. Koszty życia w Danii są wysokie, a koszt wynajmu pokoju bez mebli wynosi od 3000 do 4500 koron duńskich, a rachunki za media wynoszą około 1500 koron duńskich. Dania jest również jednym z najdroższych krajów w Europie pod względem kosztów żywności i transportu. Osoby, które planują pracować na stanowiskach z niższymi wynagrodzeniami, mogą skorzystać z usług agencji pracy, która zapewni zakwaterowanie i niezbędne dodatki.
W Danii, pracownicy posiadający umiejętność posługiwania się językiem duńskim, angielskim lub niemieckim, na stanowiskach takich jak spawacz, monter, mechanik, hydraulik, elektryk, operator CNC lub budowlaniec, mogą otrzymywać wynagrodzenie w przedziale od 150 do 220 DKK brutto za godzinę.
Natomiast pracownicy, którzy nie znają języka obcego i pracują na produkcji, na farmie lub w roli sprzątaczki, mogą zarabiać od 110 do 130 DKK brutto za godzinę. Tylko wynagrodzenia osób pracujących sezonowo są niższe.
Konto płacowe
W Danii pracodawca co miesiąc wpłaca określoną w umowie kwotę na konto płacowe pracownika, która jest wyrażona w procentach. Od 01.03.2022 roku konto płacowe wynosi 7% wynagrodzenia urlopowego. Pracownik ma możliwość przeznaczenia środków zgromadzonych na koncie płacowym na dodatkowe wynagrodzenie w okresie wakacyjnym lub na dodatkową emeryturę.
Choroba pracownika
W przypadku zachorowania pracownik powinien jak najszybciej powiadomić firmę. Przez pierwsze 6 miesięcy od daty zatrudnienia, pracownik otrzymuje wynagrodzenie chorobowe poprzez gminę. Po upływie 6 miesięcy od daty zatrudnienia, pracownik ma prawo do pobierania pełnego wynagrodzenia w czasie choroby przez pierwsze 9 tygodni. W przypadku urazu doznanego w miejscu pracy, pracownik powinien skontaktować się z przedstawicielem do spraw środowiska pracy.
Choroba dziecka
W Danii, pracownik, który przepracował co najmniej 9 miesięcy, może otrzymać pełne wynagrodzenie w pierwszym dniu choroby swojego dziecka poniżej 14 roku życia. W sytuacji, gdy dziecko wymaga hospitalizacji oraz całodobowej opieki jednego z rodziców, pracownikowi przysługuje 5 dni płatnego urlopu z firmy.
Urlop rodzicielski
Zarówno matka, jak i ojciec mają prawo do płatnego urlopu rodzicielskiego.
Dokształcanie
W Danii, pracownik, który pracował przez okres co najmniej 9 miesięcy, ma prawo do co najmniej dwutygodniowego szkolenia, które może wybrać spośród ofert przedstawionych przez pracodawcę (jako dodatek do szkoleń związanych z jego zatrudnieniem). Jeśli pracownik wyczerpie prawo do oferty ze strony gminy, może ubiegać się o dopłatę. Podczas szkolenia pracownik otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 85% jego normalnego wynagrodzenia.
Zasiłek dla bezrobotnych w Danii
W Danii nie istnieje państwowy system zasiłków dla bezrobotnych, ale istnieją kasy ubezpieczenia od bezrobocia (arbejdsløshedskasse, a-kasse). Ubezpieczenie jest dobrowolne, a każda z kas oferuje inne warunki. Aby otrzymać zasiłek dla bezrobotnych, należy zarejestrować się w biurze pośrednictwa pracy i być gotowym do podjęcia pracy. Aby ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych, osoba musi opłacać składki przez ostatnie 12 miesięcy oraz pracować przez co najmniej 52 tygodnie w ciągu ostatnich 3 lat. Bezrobocie nie może wynikać z konfliktu z pracodawcą ani odmowy przyjęcia oferty pracy. Wysokość zasiłku wynosi 90% dotychczasowych zarobków ubezpieczonego w ciągu ostatnich 12 tygodni, ale nie może przekroczyć 827 DKK dziennie.
JAK ZAŁOŻYĆ FIRMĘ W DANII?
W Danii obcokrajowiec, który chce założyć firmę, może skorzystać z pomocy gminnego biura doradztwa zawodowego, biura pośrednictwa pracy lub Urzędu Celno-Podatkowego (Skat). W Danii każdy może prowadzić działalność gospodarczą, z wyjątkiem zawodów, które wymagają szczególnych kwalifikacji.
Należy jednak pamiętać, że zarejestrowanie firmy w Danii przez obcokrajowca będzie wymagało częstych podróży, co może pochłaniać czas i pieniądze.
Aby obcokrajowiec mógł założyć firmę w Danii, musi zarejestrować swój pobyt i uzyskać numer CPR (numer identyfikacji podatkowej). Powinien również złożyć wniosek o rejestrację w Duńskim Urzędzie do spraw Przedsiębiorstw (Erhvervsstyrelsen) najpóźniej na 8 dni przed rozpoczęciem działalności, która podlega opodatkowaniu lub innym opłatom. Można to zrobić online. W przypadku, gdy roczny obrót nie przekracza 50 000 DKK, rejestracja jest dobrowolna. Po złożeniu wniosku, Duński Urząd do spraw Przedsiębiorstw przesyła dokumenty do Urzędu Celno-Podatkowego (Skat), który nadaje numer CPR, niezbędny do rozliczania podatku dochodowego i VAT.
Wybór między spółką ApS i A/S zależy od wielkości przedsiębiorstwa i zakresu działalności w Danii. Małe i średnie firmy zwykle zakładają spółki ApS, które są często filiami przedsiębiorstw międzynarodowych. Duże firmy natomiast częściej decydują się na założenie spółek A/S, co zajmuje więcej czasu i wymaga większych nakładów finansowych, ale umożliwia notowanie na Kopenhaskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.
Aby założyć filię w Danii, konieczne jest wyrobienie NemID, czyli cyfrowego podpisu, który umożliwi pracownikom rejestrację elektroniczną. Wymagane jest także posiadanie konta bankowego, które posłuży do wpłacania kapitału inwestycyjnego, oraz ubezpieczenie pracowników.
Spółka A/S
W spółce A/S odpowiedzialność inwestorów jest ograniczona do wysokości nabytych udziałów. Kapitał wpłacany przez inwestora musi stanowić co najmniej 25% zarejestrowanego kapitału zakładowego, co oznacza, że nie jest wymagane wpłacanie całej kwoty. Minimalna kwota, jaką muszą zainwestować spółki A/S, wynosi 500 000 DKK, a takie spółki muszą składać roczne sprawozdania finansowe.
Spółki A/S muszą mieć dwustopniowy system nadzoru, składający się z zarządu i rady wykonawczej. Zarząd musi składać się z co najmniej trzech osób, z których jedna musi zasiadać w radzie wykonawczej. Najczęściej dyrektor generalny pełni tę funkcję. Dyrektorzy nie mają obowiązku mieszkania w Danii.
Spółka ApS
W Danii minimalny kapitał, który muszą zainwestować spółki ApS wynosi 40 000 DKK. Inwestycje są regulowane tak samo, jak w przypadku spółek A/S. Wymagany jest tylko jeden udziałowiec z dowolnego kraju, a spółka może mieć jedno- lub dwustopniowy system nadzoru. Musi składać roczne sprawozdania finansowe. W Danii jest łatwiej zakładać spółki zależne niż w innych krajach, a założenie firmy przez Internet jest możliwe, a proces trwa zaledwie kilka godzin. Spotkania zarządu mogą odbywać się online, a członkowie zarządu nie muszą mieszkać w Danii. W Danii nie trzeba także notariusza do założenia spółki ApS, ani nie ma określonych wymagań dotyczących języka, którym posługuje się spółka. Podatkowe warunki dla spółek ApS są bardzo korzystne, a przepisy danego kraju pokrywają się z przepisami UE. Wypłacanie dywidend przed końcem roku sprawozdawczego jest możliwe.
PODATKI W DANII
Dania ma wysokie podatki, które stanowią dużą część budżetu kraju, w tym te pobierane z wynagrodzeń, opłat i ceł. Jednakże, wysokie podatki są przyczyną wysokiej jakości życia Duńczyków, ponieważ państwo finansuje z nich między innymi publiczną służbę zdrowia, edukację oraz stypendia naukowe. System podatkowy w Danii jest jednym z najwyższych na tle innych krajów europejskich i jest szeroko rozbudowany oraz progresywny.
Na system podatkowy w Danii składają się:
• podatki bezpośrednie, takie jak podatek od dochodu, czy podatek miejski
• podatki pośrednie, jak np. podatek VAT, podatek akcyzowy, czy podatek celny.
Stawka podatku od osób fizycznych wynosi od 44,63% do 51,70%. Podatek ten obejmuje następujące rodzaje zobowiązań:
• Pierwszym jest liniowy podatek municypalny, który jest płatny na rzecz samorządu. Stawki tego podatku wahają się od 22,7% do 27,8%, w zależności od regionu.
• Drugim rodzajem podatku jest progresywny podatek, który jest płatny na rzecz Skarbu Państwa. Stawka tego podatku wynosi 5,64% dla dochodów przekraczających kwotę wolną od podatku, ale niższych niż 421 000 DKK rocznie, powiększonych o dochody z kapitału.
W Danii od dochodów osób fizycznych pobierane są dwa podatki. Pierwszy to podatek na rzecz Funduszu Zatrudnienia, który wynosi 8%. Drugi to składka na ubezpieczenie zdrowotne, którą wynosi 6%. Dodatkowo, w Danii stawka podatku VAT wynosi 25%.
Rozliczenie roczne w Danii
W Danii pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie od pracodawcy, jest zobowiązany do rozliczenia się z Urzędem Skarbowym SKAT. W rozliczeniu rocznym uwzględniane są dochody pracownika, odliczenia od podatków, kwoty wolne od podatków oraz opłacony podatek. To rozliczenie jest dostępne na stronie internetowej TastSelv od marca każdego roku, a na tej samej stronie można dokonywać korekty. Urząd Skarbowy na podstawie zebranych informacji, m.in. od pracodawcy, banku oraz funduszu dla bezrobotnych, przygotowuje wstępne rozliczenie podatku pracownika, a ma na to czas do 15 marca roku następnego. Pracownik ma do 1 maja na dokonanie ewentualnej korekty i sprawdzenie, czy w rozliczeniu uwzględnione zostały wszystkie przysługujące mu ulgi. Poprawki do zeznań podatkowych można składać do 1 lipca. Urząd Skarbowy przesyła pracownikowi zwrot podatku na konto bankowe NemKonto, niezależnie od tego, czy wskazany jest polski czy duński rachunek bankowy. W przypadku nierozliczenia się z Urzędem Skarbowym, pracownik może zostać obciążony karą pieniężną w wysokości do 5 000 DKK.
Ulgi podatkowe
Roczna kwota wolna od podatku (personfradrag) w Danii wynosiła w 2021 roku 46 700 DKK.
Prawo pracownika do skorzystania z ulg podatkowych zależy od rodzaju ponoszonych przez niego kosztów. Do ulg podatkowych w Danii zaliczają się:
• Ulga za koszty dojazdu do pracy. Osoby, które muszą dojeżdżać do pracy i pokonują co najmniej 12 km w jedną stronę, mogą skorzystać z ulgi, która wynosi 1,9 DKK za każdy przejechany kilometr, niezależnie od używanego środka transportu. W rozliczeniu podatkowym koszty transportu powinny być wpisane w rubryce 51, a w zaliczkowej deklaracji podatkowej – w rubryce 417. Jeśli pracownik otrzymuje od pracodawcy transport do pracy, to nie przysługuje mu ta ulga.
• Zwiększona ulga za dojazdy do pracy dla osób o niskich dochodach. Osoby o dochodach poniżej 340 800 DKK (w 2021 roku) mogą skorzystać z ulgi w wysokości do 15 400 DKK. Dla dochodów powyżej 290 800 DKK wysokość ulgi stopniowo maleje.
• Ulga za przekraczanie mostów. Każdy pracownik, który musi przekroczyć płatny most, aby dojechać do pracy, może skorzystać z tej ulgi. Wysokość ulgi zależy od rodzaju mostu oraz używanego środka transportu.
• Ulga za składki na rzecz związków zawodowych. W latach 2021 i 2022 wysokość ulgi wynosi do 6 000 DKK.
• Ulga za koszty związane z podróżą do domu.
• Ulga na wyżywienie i zakwaterowanie, której wysokość wynosi do 29 300 DKK rocznie. W rozliczeniu podatkowym koszty wyżywienia powinny być wpisane w rubryce 53. Ulga ta przysługuje w przypadku:
a. pracy tymczasowej, np. zbieranie owoców,
b. gdy miejsce zamieszkania pracownika i miejsce pracy dzieli duża odległość, co powoduje, że pracownik nie może przebywać w domu,
c. gdy miejsce pracy zmienia się, np. praca na różnych placach budowy w ramach tej samej firmy.
Ulga ta nie przysługuje, jeśli pracodawca zapewnia pracownikowi wyżywienie i zakwaterowanie.
• Ulga związana z prowadzeniem podwójnego gospodarstwa domowego
• Ulga transgraniczna (Cross border-worker), która przysługuje pracownikom, którzy uzyskali 75% dochodu rocznie w Danii i rozliczają się ze współmałżonkiem, który nie pracuje w Danii. Wysokość dochodu współmałżonka w Polsce nie może przekroczyć kwoty wolnej od podatku obowiązującej na terenie Danii. Aby uzyskać tę ulgę, należy przedstawić akt małżeństwa na druku europejskim oraz przetłumaczone na język angielski zaświadczenie z polskiego Urzędu Skarbowego o dochodzie podatnika i współmałżonka. Należy to zrobić do 01.06 następnego roku podatkowego. Ulga ta przysługuje niezależnie od rodzaju posiadanej umowy o pracę i okresu zatrudnienia.
• Ulga za zapłacone alimenty przyznane przez sąd
• Ulga za zapłacone odsetki od kredytów w Polsce i w Danii. Przysługuje pracownikom, którzy uzyskali 75% swojego dochodu w Danii. W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim, należy uwzględnić dochody współmałżonka. Aby odliczyć odsetki od kredytu hipotecznego, należy doliczyć 1% wartości nieruchomości.
• Ulga za prezenty, darowizny oraz datki na rzecz organizacji charytatywnych, fundacji, instytucji, stowarzyszeń oraz wspólnot religijnych, zatwierdzonych przez duński Urząd Podatkowy. Wysokość tej ulgi wynosi do 17 000 DKK (w 2021 roku, w 2022 roku będzie ona wynosiła 17 200 DKK). Wartość odliczenia wynosi 26%. Ulga ta nie dotyczy zakupu towarów.
Prawo do otrzymania ulgi można poświadczyć przy pomocy następujących dokumentów:
• Rachunki za paliwo lub bilety potwierdzające podróże między Polską a Danią
• Rachunki za przejazd przez most oraz bramki w Danii
• Rachunki za mieszkanie w Danii wraz z umową najmu
• Zaświadczenie o zameldowaniu w kraju ojczystym
• Dokumenty potwierdzające prowadzenie gospodarstwa domowego w miejscu stałego zamieszkania
• Akt małżeństwa
• Zaświadczenie z polskiego Urzędu Skarbowego o zarobkach współmałżonka
• Decyzja sądu o przyznaniu alimentów przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego na język duński bądź angielski
• Zaświadczenie o zapłaconych alimentach za rok podatkowy oraz potwierdzenia opłat za zasądzone przez sąd alimenty
• Przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego na język duński lub angielski zaświadczenie bankowe o wysokości zapłaconych odsetek od kredytu w ciągu rozliczanego roku podatkowego. Zaświadczenie to powinno zawierać nazwę banku, dane kredytobiorcy, kwotę kredytu, rodzaj kredytu oraz informację o wysokości zapłaconych odsetek kredytowych.
Rezydenci podatkowi
Rodzaj zdolności podatkowej zależy od tego, czy pracownik pozostaje w związku małżeńskim oraz czy jest zameldowany w ojczystym kraju. Są 4 rodzaje zdolności podatkowej w Danii:
1. Pełna zdolność podatkowa. Dotyczy pracowników zagranicznych, będących w następującej sytuacji:
• pracują w Danii,
• mieszkają w Danii lub przebywają na jej terenie powyżej 6 miesięcy,
• ośrodkiem ich interesów życiowych jest Dania,
• współmałżonek również mieszka w Danii.
2. Ograniczona zdolność podatkowa. Dotyczy pracowników zagranicznych, będących w następującej sytuacji:
• pracują w Danii,
• mieszkają w kraju ojczystym często dojeżdżając do pracy w Danii,
• współmałżonek mieszka w kraju ojczystym.
3. Podwójne miejsce zamieszkania, podczas gdy miejscem stałego zamieszkania jest kraj ojczysty. Dotyczy to pracowników zagranicznych, będących w następującej sytuacji:
• pracują w Danii,
• posiadają mieszkania w kraju ojczystym i w Danii,
• ośrodkiem interesów życiowych jest ich kraj ojczysty,
• współmałżonek mieszka w kraju ojczystym.
4. Podwójne miejsce zamieszkania, podczas gdy miejscem stałego zamieszkania jest Dania. Dotyczy do pracowników zagranicznych, będących w następującej sytuacji:
• pracują w Danii,
• posiadają mieszkania w Danii i w kraju ojczystym,
• ośrodkiem ich interesów życiowych jest Dania,
• współmałżonek mieszka w Danii.
W trakcie rozliczenia rocznego należy ujawnić zarówno dochody, jak i posiadane nieruchomości poza Danią. Rozliczenie roczne można zobaczyć na stronie TastSelv, gdzie również można dokonać korekty danych, klikając na „Ret årsopgørelsen/oplysningsskemaet” (zmień roczne rozliczenie podatkowe lub złóż deklarację podatkową).
Pracownik, który kończy pracę w Danii, powinien dokonać zmiany swojego zeznania podatkowego, wypełniając odpowiedni formularz i składając go w Urzędzie przed wyjazdem z Danii.
Na podstawie przekazanych informacji, Urząd Skarbowy oblicza wysokość podatku. Kraj, w którym trzeba go zapłacić, zależy od rodzaju pracy, jaką wykonuje pracownik, oraz od jego miejsca zamieszkania.
Należy również powiadomić duński Urząd Skarbowy o zmianie miejsca zamieszkania. Można to zrobić poprzez wysłanie wiadomości z TatsSelv lub przez wypełnienie formularza w języku angielskim na stronie www.skat.dk/contact.
Zamknięcie konta NemKonto powinno nastąpić po otrzymaniu rocznego zeznania podatkowego, ponieważ w przypadku uzyskania zwrotu podatku, zostanie on wysłany właśnie na to konto.
Po wykonaniu wszystkich powyższych czynności, należy wyrejestrować się z krajowego rejestru duńskiego w lokalnym punkcie obsługi mieszkańców.