KIM JEST FREELANCER?
Freelancer to osoba, która nie ma zamiaru prowadzić tradycyjnej firmy z pracownikami i stałym biurem. Zazwyczaj jest to osoba samozatrudniona, prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, ale może także zatrudniać własnych pracowników. Nie ma określonej branży dla freelancerów, a koszty ich działalności są niskie, podobnie jak ryzyko finansowe.
FREELANCER OTRZYMUJE DOCHÓD B
Dochód freelancera nazywany jest w języku duńskim „honorar”, a z perspektywy podatkowej – dochodem B. Freelancerzy płacą podatek nazywany B-tax, podobnie jak osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. Litera „B” informuje urząd skarbowy, że dochód pochodzi z pracy jako freelancer, a nie z tradycyjnej pracy („dochód A”).
JAK ODRÓŻNIĆ BYCIE PRACOWNIKIEM, FREELANCEREM I OSOBĄ SAMOZATRUDNIONĄ?
Zazwyczaj musimy rozważyć 3 scenariusze.
1: FREELANCER, KTÓRY JEST UWAŻANY ZA PRACOWNIKA
Jeśli freelancer spełnia choć część poniższych kryteriów, jest uznawany w świetle prawa za pracownika:
- Ma tylko jednego pracodawcę lub jednego głównego pracodawcę (klienta);
- Umowa między pracodawcą (klientem) a freelancerem jest w toku i nie ma określonego terminu;
- Pracodawca (klient) instruuje freelancer-a, jak wykonać pracę;
- Pracodawca (klient) kontroluje wykonywaną przez freelancer-a pracę;
- Pracodawca (klient) mówi freelancer-owi, jakiego sprzętu i programów użyć;
- Freelancer nie może zatrudniać własnych pracowników do wykonywania pracy;
- Freelancer nie ponosi żadnego ryzyka finansowego – bez względu na to, co się stanie, otrzyma zapłatę;
- Freelancer nie ponosi żadnych kosztów związanych z wykonywaniem pracy;
- Freelancer używa nazwy firmy pracodawcy (klienta) na wszystkich dokumentach;
- Godziny pracy i urlop freelancer-a są uzgadniane lub ustalane przez pracodawcę (klienta);
- Umowa jest zawarta bez określonego terminu;
- Umowa przewiduje okres wypowiedzenia;
- Freelancer otrzymuje wynagrodzenie za godzinę, co tydzień, co miesiąc;
- Pracodawca (klient) pokrywa koszty związane z wykonaną pracą;
- Opłacono urlop, ubezpieczenie pracownicze i tym podobne.
W przypadku spełnienia powyższych kryteriów, freelancer może zostać uznany przez urząd skarbowy za pracownika, co ma wpływ na klasyfikację podatkową oraz obowiązki w zakresie księgowości i podatku VAT.
Pracownicy otrzymują odcinek wypłaty – nie fakturują swoich usług
Jeśli jesteś uważany za pracownika, otrzymujesz normalny odcinek wypłaty, a Twój klient jest nazywany Twoim pracodawcą. Nie możesz wysyłać faktur za swoją pracę. Dochód, który otrzymujesz jako pracownik, nazywany jest A-income, a podatek, który płacisz jako pracownik, to A-skat. Podatek A jest pobierany przez Twojego pracodawcę (klienta) i odprowadzany do urzędu skarbowego. Jako pracownik masz typowe korzyści, takie jak prawo do urlopu itp.
Pracownicy nie mogą odliczać kosztów w dochodach osobistych
Jako pracownik nie możesz odliczyć kosztów tak jak w firmie, ponieważ będą one uważane za typowe koszty zatrudnienia. Wartość odliczenia podatkowego jest niższa niż w przypadku firmy. Ponadto w 2021 r. nie można odliczyć pierwszych 6 500 DKK rocznie. Koszty muszą być bezpośrednio związane z dochodami uzyskanymi od pracodawcy. Deklarowanie powiązanych kosztów odbywa się w polu kosztów pracownika nr 58 na zeznaniu podatkowym. Twój dochód jest deklarowany w normalnym polu numer 11 dla wynagrodzeń. Jako pracownik nie musisz płacić podatku VAT ani zajmować się księgowością.
2: FREELANCER, KTÓRY NIE JEST PRACOWNIKIEM I NIE PROWADZI DZIAŁALNOŚCI NA WŁASNY RACHUNEK
To sytuacja „prawdziwego freelancera”, który znajduje się pomiędzy byciem pracownikiem a samozatrudnieniem. W tej sytuacji musisz spełnić określone kryteria, które nie są jednoznaczne, aby określić swoją sytuację. Musisz spojrzeć na szerszy obraz, ponieważ żadne pojedyncze kryterium nie wystarczy do określenia Twojej sytuacji.
Kryteria, które wskazują, że nie jesteś pracownikiem – i nie jesteś samozatrudnionym (osoba prowadząca działalność gospodarczą) – ale prawdziwym freelancerem
- Masz więcej niż jednego klienta.
- Masz pewien poziom ryzyka finansowego.
- Nie masz zamiaru prowadzić dużej firmy, chcesz po prostu być sam dla siebie.
- Zawierasz umowy na różnych warunkach od klienta do klienta.
- Sprzedajesz krótkoterminowe i zdefiniowane projekty.
- Twoja praca ma ograniczone ramy czasowe.
- Decydujesz, jak wykonywać swoją pracę.
- Decydujesz o godzinach pracy.
- Decydujesz, jakiego sprzętu i programów użyć.
- Klient nie instruuje Cię, jak masz wykonywać swoją pracę.
- Klient nie kontroluje Twojej pracy.
- Otrzymujesz zapłatę, gdy projekt zostaje dostarczony.
- Używasz własnej nazwy „firmy” na pracach i dokumentach dostarczanych klientowi.
- Jesteś odpowiedzialny za pokrycie kosztów biura, materiałów biurowych, komputera, telefonu itp.
- Możesz również pracować dla innych klientów.
- Możesz zatrudnić pracowników.
- Tworzysz reklamy, aby zdobyć nowe projekty.
- W przypadku popełnienia błędu może wystąpić odpowiedzialność cywilna.
- Jesteś zarejestrowany jako płatnik VAT.
- Nie podlegasz pod przywilej płatnego urlopu, a także nie otrzymujesz wynagrodzenia w przypadku choroby.
- Ty decydujesz, kiedy jechać na wakacje.
- Umowa może zostać rozwiązana bez wypowiedzenia (oczywiście większość umów ma okres wypowiedzenia, ale brzmienie nie może być takie jak w umowie o pracę).
Co może odliczyć freelancer?
Jako freelancer, możesz odliczyć swoje koszty od dochodu, podobnie jak osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą. W tym celu musisz zadeklarować swój dochód jako „honorar” w polu 12 na zeznaniu podatkowym, a koszty w polu 29. Twoje koszty nie mogą przekroczyć dochodu, a także musisz być w stanie szczegółowo udokumentować swoje koszty.
Freelancer często musi płacić VAT
Jeśli Twój dochód jako freelancer przekroczy 50 000 DKK w ciągu 12 miesięcy, wówczas będziesz musiał płacić podatek VAT od wszystkich swoich dochodów. Musisz także przestrzegać przepisów dotyczących podatku VAT i zapłacić podatek w wysokości 20% za wszystkie swoje poprzednie sprzedaże. Należy jednak zauważyć, że niektóre zawody, takie jak artyści, dziennikarze, pisarze i tłumacze, nie muszą płacić podatku VAT, nawet jeśli ich dochód przekracza 50 000 DKK w ciągu 12 miesięcy.
3: FREELANCER PROWADZĄCY DZIAŁALNOŚĆ NA WŁASNY RACHUNEK (OSOBA PROWADZĄCA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ)
Freelancer staje się samozatrudniony (osoba jednoosobowa), gdy zaczyna podejmować działania, które wyglądają bardziej jak prawdziwy biznes i chce zatrudniać pracowników oraz posiadać biuro. Zasadniczo obowiązują tutaj te same terminy, co w przypadku freelancera, który nie jest pracownikiem.
Co to jest PMV?
W Danii istnieje możliwość prowadzenia małej jednoosobowej działalności gospodarczej, która nie podlega opodatkowaniu VAT, jeśli sprzedaż nie przekroczy 50 000 DKK w ciągu 12 miesięcy. W takim przypadku, należy zarejestrować firmę, tworząc mini-wersję jednoosobowej działalności gospodarczej o nazwie PMV („Privat Mindre Virksomhed”). PMV otrzymuje numer CVR, jednak nie jest rejestrowana jako płatnik VAT. Jeśli spodziewasz się, że sprzedaż przekroczy 50 000 DKK, lepszym pomysłem jest zarejestrowanie się jako płatnik VAT od samego początku. W przypadku przekroczenia tej granicy przez PMV, sprzedaż, która miała miejsce przed osiągnięciem tej kwoty, również podlega opodatkowaniu VAT. PMV może później zostać przekształcona w jednoosobową działalność gospodarczą, która ma numer CVR i jest zarejestrowana jako płatnik VAT, a w przypadku której spodziewa się, że sprzedaż przekroczy 50 000 DKK w ciągu 12 miesięcy.
Czym jest jednoosobowa działalność gospodarcza?
W Danii termin „samozatrudniony” oznacza to samo co „jednoosobowa działalność gospodarcza”. Jednoosobowa działalność gospodarcza musi zarejestrować firmę jako płatnik VAT, jeśli spodziewa się, że sprzedaż firmy przekroczy 50 000 DKK w ciągu 12 miesięcy. Zasadniczo jednoosobowa działalność gospodarcza ma na celu generowanie zysku oraz poznawanie typowych kosztów związanych z prowadzeniem biznesu, takich jak marketing, wynajem biura, wynagrodzenie pracowników, komputery i maszyny. Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą ponoszą większe ryzyko finansowe w stosunku do klientów niż freelancerzy. Nie ma jednak określonej kwoty, która mogłaby posłużyć do określenia ryzyka finansowego.
Kryteria wskazujące, że prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą
- Masz więcej niż jednego klienta;
- Zawierasz umowy na różnych warunkach;
- Sprzedajesz krótkoterminowe i zdefiniowane projekty;
- Twoja praca ma ograniczone ramy czasowe;
- Ty decydujesz, jak wykonywać swoją pracę;
- Ty decydujesz o godzinach pracy;
- Ty decydujesz, jakiego sprzętu i programów użyć;
- Klient nie instruuje Cię, jak masz wykonywać swoją pracę;
- Klient nie kontroluje Twojej pracy;
- Otrzymujesz zapłatę, gdy projekt lub kamienie milowe zostaną dostarczone;
- Używasz własnej nazwy „firmy” na pracach i dokumentach dostarczanych klientowi;
- Jesteś odpowiedzialny za pokrycie kosztów biura, materiałów biurowych, komputera, telefonu itp.;
- Możesz również pracować dla innych klientów;
- Jeśli chcesz, możesz zatrudnić pracowników;
- Istnieje ryzyko finansowe, jeśli np. popełnisz błędy i/lub dostarczysz projekt zbyt późno;
- Tworzysz reklamy, aby zdobyć nowe projekty;
- W przypadku popełnienia błędu może wystąpić odpowiedzialność cywilna;
- Jesteś zarejestrowany jako płatnik VAT;
- Nie podlegasz przywilejowi płatnego urlopu, a także nie otrzymujesz wynagrodzenia w przypadku choroby;
- Ty decydujesz, kiedy jechać na wakacje;
- Umowę można rozwiązać bez wypowiedzenia.
Osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą musi przestrzegać standardów rachunkowości
Freelancer, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, musi przestrzegać standardów rachunkowości. Zalecamy prowadzenie księgowości w e-conomic. Wynik prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej jest deklarowany w zeznaniu podatkowym (na SKAT Borger) przy użyciu następujących numerów pól:
- Zysk: 111;
- Deficyt: 112;
- Przychody, odsetki: 114;
- Wydatki, odsetki: 117.
CO ZROBIĆ, JEŚLI NIE JESTEM PEWIEN, CZY JESTEM PRACOWNIKIEM, FREELANCEREM CZY PROWADZĘ JEDNOOSOBOWĄ DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ?
Nie ma sposobu na 100% pewność, czy jesteś pracownikiem, freelancerem lub jednoosobową działalnością gospodarczą. Możesz jednak zapytać w urzędzie skarbowym i poprosić o pisemne potwierdzenie swojego statusu. Koszt to około 400 DKK.
JAKIE JEST RYZYKO DLA CIEBIE I TWOJEGO KLIENTA, JEŚLI OKAŻE SIĘ, ŻE JESTEŚ PRACOWNIKIEM, A NIE FREELANCEREM LUB WŁAŚCICIELEM JEDNOOSOBOWEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ?
Jeśli okazuje się, że jesteś pracownikiem, a nie freelancerem lub właścicielem jednoosobowej działalności gospodarczej, Twoje konsekwencje i ryzyko obejmują takie kwestie jak: rachunek podatkowy, kary za nieprzestrzeganie przepisów, roszczenia za brak umowy o pracę, bezprawne wypowiedzenie, nieotrzymanie urlopu itp. Ponadto, koszty odliczone w dochodach osobistych będą odliczane zgodnie z innym zestawem zasad podatkowych, co może zmniejszyć wartość odliczenia podatkowego. Jeśli w przeszłości zadeklarowałeś deficyt, może to skutkować otrzymaniem rachunku podatkowego. Dla Twojego klienta, mogą to być koszty rachunku podatkowego i kary za nieprzestrzeganie przepisów.